Zacznijmy jednak od początku,a zaczyna się on od czasu Ludwika szesnastego (1673)gdzie nadworny uczony Christian Huygens (fizyk i matematyk)zbudował urządzenie które miało zadanie nawodnienie królewskich ogrodów.Urządzenie składało się z tłoka umieszczonego w cylindrze i prochu strzelniczego (coś w końcu musiało wprawić w ruch tłok).Cały system zadziałał raz,ale ruch który wykonał tłok można nazwać suwem pracy i stanowił on niezbędny krok w kierunku utworzenia maszyny spalinowej.Był to pierwszy krok do stworzenia silnika o spalaniu wewnętrznym.
Działanie silnika czterosuwowego udało się zdefiniować w 1862 roku Alphonsowi Beau de Rochasowi,natomiast 1871 roku Reitchmann skonstruował prototyp silnika ,który opierał się na koncepcji Rochasa.W 1876 niemiecki konstruktor Nicolaus August Otto wraz ze swoim niemieckim rodakiem inżynierem,oraz przemysłowcem Eugenem Langenem zbudowali gazowy silnik czterosuwowy.Od tego czasu rozwój silników spalinowych zaczyna szybko postępować na przód.W 1879 roku ukazały się pierwsze silniki pracujące na benzynie.Firmy zaczęły produkcję silników o coraz większej mocy.Ze względu na sposób zapłonu mieszanki powietrzno-paliwowej takie silniki noszą ogólna nazwę silnika z zapłonem iskrowym.
Nowy kierunek w budowie silników spalinowych zapoczątkował Rudolf Diesel który zbudował pierwszy silnik z zapłonem samoczynnym w 1897 roku.Silnik ten nie posiadał elektrycznej instalacji zapłonowej.Do cylindra zamiast mieszanki powietrzno-paliwowej było zasysane czyste powietrze i sprężane do tego stopnia ,że uzyskana w końcu suwu sprężania temperatura powietrza,powodowała samozapłon wtryskiwanego paliwa (oleju napędowego).Do wtrysku paliwa Diesel zastosował kilkustopniową sprężarkę powietrza.Ze względu na duży ciężar w stosunku do rozwijanej mocy i mała prędkość obrotową silnik na początku miał zastosowanie stacjonarne.Dopiero w 1927 roku wynalezienie przez Mc Kennie wysokociśnieniowej pompy paliwowej zapoczątkowało szybki rozwój lekkich silników wysokoprężnych.
